poniedziałek, 29 lipca 2019

Lipcowy ogród

Zorientowałam się, że pomimo tego, iż w poprzednim poście dałam tytuł "różne rękodzieło i ogród", to zdjęć ogrodu prawie nie załączyłam. Wobec tego poprawiłam tytuł, a zdjęci ogrodu zamieszczam tutaj.
   Prawda jest taka, że susza panuje dalej, jedynym plusem tego jest, że chwasty tak nie rosną, trawnika nie trzeba tak często kosić, ale wszystko inne to minusy. Zwierzęta są spragnione wody, na trawniku pojawiają się wysuszone placki, rośliny o dużym zapotrzebowaniu na wodę (takie jak hortensje) bardzo cierpią, cała reszta roślin nie jest w stanie czerpać substancji odżywczych jeśli podłoże jest suche, wszystkie rośliny są o połowę niższe niż przy regularnych opadach deszczu, a owoce nieraz wysychają na krzakach. Oprócz tego długotrwała susza doprowadza do obniżenia poziomu rzek oraz wód gruntowych, skutkiem czego w niektórych rejonach Polski ludziom brakuje wody pitnej. Z roku na rok obserwuję te zmiany i bardzo mnie one martwią. Dodatkowo te wysokie temperatury, szczególnie na Zachodzie Europy. Działalność człowieka skutkuje potężnymi zmianami klimatycznymi, które większość ludzi lekceważy. Niestety nie będzie lepiej, jeśli nasze postępowanie wobec natury nie zmieni się diametralnie, a zmiana potrzebna jest o zasięgu globalnym, nie tylko lokalnym.
   Kocham życie na naszej planecie, doceniam każdy metr kwadratowy nieskażony działalnością człowieka, dbam o to, by po sobie zostawiać porządek, boli mnie tak bardzo to, że inni rzucają odpady dosłownie wszędzie. Nie starczy mi życia, aby posprzątać wszystkie śmieci, które napotykam na swojej drodze. A nieraz to robimy z Chłopcami. Marzy nam się taki teleskopowy chwytak, aby Chłopcy mogli bezpiecznie zbierać śmieci, nie dotykając ich rękoma.
   A wracając do tematu postu...W tym roku zakupiłam trzy ciemne jednoroczne trawy. Jedna z nich już zaczyna kwitnąć.
 Wystarczy wazon z kwiatkami, a wnętrze każdego domu wygląda inaczej.
 Jeżówki są kochane przez motyle. A ja uwielbiam patrzeć na ich taniec nad tymi kwiatami.
 Zakupiłam cztery takie budki dla jerzyków. Grześ powiesił je naprzeciwko naszego domu, na północnej stronie starego garażu Rodziców.
 A na naszym trawniku jednej nocy rozbiło się obozowisko:) Gościliśmy podróżników, którzy z Gliwic przybyli na rowerach z namiotami.
 Poniżej fragment murku, który sukcesywnie, choć powoli pnie się do góry. Będzie tu taki zakątek z okienkami, dwoma stołeczkami i stolikiem.
 Poniżej hortensja Pinky-Whinky.
 Taras mój ukochany. Podlewania co nie miara, ale czasem pomaga mi w tym Grześ, bo ostatnio trochę zaniemogłam.
 Jeżówki w innym fragmencie ogrodu. Miskanty (między innymi mój ulubiony - Memory) urosły bardzo wysoko.
 Tutaj możecie zobaczyć jakie spustoszenie uczyniła panująca susza...Trawnik ledwo zipie...
 Tak wielki kwiat hortensji krzewiastej - hortensji, która zakwita jako pierwsza.
 Uwielbiam ją.

Kochani, życzę Wam wspaniałego początku tygodnia, może przyniesie on trochę deszczu, który jest tak bardzo potrzebny.

Różne rękodzieła

Długo nosiłam się z zamiarem uszycia poduszek do kampera i w końcu mi się to udało. Oto rezultat.


Zdjęcie trochę kiepskiej jakości, za co przepraszam

 Jednej z moich Przyjaciółek ukleciłam taką karteczkę na 30te urodzinki.

Kolejny słoik zyskał makramowe wdzianko.
 A do kampera zrobiłam taką siateczkę z makramy.
 Z nowego koloru sznurka powstała taka oto makrama, z której nie jestem do końca zadowolona.
 Za to z tej jestem dumna, wyszła tak, jak tego chciałam.

 Postawiłam sobie za cel nauczenie się wykonywania łapaczy snów i to jest mój pierwszy z nich. Przeżył już ogromną burzę i dalej wygląda tak, jak zaraz po stworzeniu:)

 Zrobiłam też czarną sowę, która dołączyła do szarej i ecru.
 Karteczka zrobiona na takie okazje jak urodziny lub imieniny.
 Od dawna również myślałam nad zrobienie woreczków z firanek na wszelkiego rodzaju produkty na wagę i w końcu się do tego zabrałam. Już nawet kilkakrotnie je wykorzystałam. Zdziwienie było tylko na placu targowym u starszego pana, który stwierdził, że nigdy w życiu czegoś takiego nie widział :)

 Kolejny mój łapacz snów wyglądał tak: Obecnie wisi sobie w wiatrołapie.

Ale mój ulubiony wzór powstał dopiero za trzecim razem. Tym razem kolor ecru, nie biały oraz wykorzystałam splot makramowy.

 Obecnie wisi na tarasie, jednak mam już na niego zamówienie i czeka tylko na odbiór.

 Taras- moja oaza spokoju:)
I jeszcze na koniec pokażę Wam co zakupiłam do kamperka - sztuczną roślinkę, która wygląda jak prawdziwa. Z alliexpress.


Miłego poniedziałku kochani. Ja troszkę zwalniam obroty, bo mój organizm mówi, że potrzebuje odpocząć. Więc pomimo codziennego planowania, gdy czegoś nie uda mi się zrobić, to sobie po prostu odpuszczę. Czasem też trzeba wypoczywać....niestety :)

sobota, 27 lipca 2019

Stefan i Międzybrodzie Bialskie ponownie

Bardzo trudno mi pisać ten post... Stefana, naszej kochanej sroczki już z nami nie ma. Pewnego ranka z niewiadomego powodu zastaliśmy Stefanka martwego... Nie mogłam dojść do siebie i chociaż minął już tydzień, dalej mam łzy w oczach, gdy o nim myślę, a gdy patrzę na zdjęcia z nim, to krwawi mi serce. Był taki kochany, taki mądry i taki już do nas przywiązany... Apetyt miał wielki, ciągle otwierał dziobek i biegał za mną machając skrzydłami. Wyglądał na zdrowego i pełnego energii...
   A tu.... :( ;(
   Chłopcy go uwielbiali. A on chętnie siedział im na dłoniach. Dawał się nosić, głaskać i przytulać. Jednak dbałam o to, by z tej całej miłości do niego za bardzo go nie ściskali.
   Chcę wierzyć, że przez swoje króciutkie życie był u nas szczęśliwy...Chcę wierzyć, że nie cierpiał kiedy odchodził. I chcę wierzyć, że istnieje niebo dla zwierzątek.
   Wydarzenie ze Stefanem dało mi wiele do myślenia. Z pozoru zdrowa i pełna energii istota już kolejnego dnia może z nami nie być... Nie chcę przenosić tych rozmyślań na moich najbliższych, jednak i do tego to się sprowadza...Bo przecież nikt nie wie komu ile pisane jest przebywać na tym świecie. Dlatego trzeba kochać jak najsilniej i okazywać tą miłość na każdym kroku swoim najbliższym, trzeba chcieć spędzać z nimi czas, póki jest on nam dany. Bo kiedy odkładamy coś na później, tego "później" może już nie być. 



Z naszym Stefankiem byliśmy jeszcze raz na Polu Biwakowym Rodzinnym, w Międzybrodziu Bialskim. Był tam wielką atrakcją, każdy chciał go zobaczyć i dotknąć.

 Był to Zlot Grupy Caravaningowej Południe, uczestniczył też w nim MAN, który przyjechał z pokazowym VANem kamperem. W międzyczasie można było wziąć udział w organizowanym przez MANa konkursie w układaniu puzzli 3 D. Na 9 rodzin zajęliśmy pierwsze miejsce :)
 Stefana nie zabrakło również podczas ogłoszenia wyników i rozdania nagród.
 Wieczorem był przepyszny poczęstunek przygotowany przez Właścicielkę Pola. Widzicie tą buteleczkę? To truskawkówka :)
 Paliliśmy ognisko zaraz obok naszego kamperka, więc mogliśmy spokojnie zostawić śpiących Chłopców i co jakiś czas ich doglądać.

Tak wyglądał kemping zanim wszyscy się zjechali...
 
A potem już tak (widok z drugiej strony).

Zabrałam ze sobą miętę z ogródka, bo bardzo bolał mnie żołądek. Przestał po pierwszej mocnej herbatce z zioła.
 Spacerowaliśmy każdego dnia.
 Stefan cały czas był  z nami...
 Chętnie pozował do zdjęć.
 Dzieciaki za nim szalały, zarówno Tadzio, jak i Nikoś.
Kiedy wróciliśmy do domu zrobiłam mu jeszcze dwa ostatnie zdjęcia... 
 Zdjęcie poniżej to ostatnia pamiątka po Stefanku. Kolejnego dnia niestety nie przeżył :(

Smutno bez niego :(

niedziela, 14 lipca 2019

Co w ogrodzie kwitło...oraz drugie urodzinki Nikosia

    W ogrodzie wielka susza... Nawet gdy zapowiadają deszcze to albo nic nie pada albo też tyle, co kot napłakał... Trochę mnie to przeraża i poważnie myślę o wykopaniu studni za rok, bo jeśli tak będą wyglądały kolejne lata, to rośliny nie mają szans na wzrost. Już teraz byliny, które zwykle były bardzo wysokie, w tym roku są o połowę niższe. Podlewam to, co się da, ale przy 14 arach nie jest możliwe zadbanie o każdą roślinę. Może, gdybym miała nawadnianie kropelkowe mogłabym to ogarnąć, ale też koszty byłyby wysokie.
   Zauważyłam również, że im mniej deszczu, tym szpaki bardziej rzucają się na czereśnie oraz borówki. Tym sposobem prawdopodobnie próbują zagasić pragnienie. Dlatego nie wściekam się na nie widząc, że kolejne dojrzewające owoce jakoś znikają  z krzewów i drzew.
    Poniżej lilie, które zniewalały swoim zapachem.... Do tarasu jest kilkanaście metrów od nich, a wciąż koleżanka która odwiedziła mnie późnym popołudniem zachwycała się ich zapachem, takie są intensywne.
   Na zdjęciu jest również przetacznik oraz róża wpadająca w zieleń. Niestety nazwa mi wyleciała.
Kwitła też inna róża, floksy, inna lilia już nie o tak intensywnym zapachu.
Tawułki w tym roku były marniejsze, niż w zeszłym, a to wszystko przez brak deszczu. Tawułki uwielbiają mokro i pomimo tego, że starałam się je regularnie podlewać, to wciąż było tego za mało. 
   Na zdjęciu poniżej jest też mój kochany Nikoś z liliami oraz wiśnia, która mile obrodziła w tym roku.
Znowu tawułki oraz piękna niebieska hortensja, której kule niestety są dwa razy mniejsze niż w zeszłym roku.
 Hortensja krzewiasta Annabella daje radę. Teraz jest śnieżnobiała.

A tu już urodzinowe przyjęcie Nikosia. Nikoś skończył 8 czerwca dwa latka. Świętowaliśmy urodzinki z dużym opóźnieniem ze względu na wyjazdy oraz wesele. Jednak w końcu doszło do skutku. Zrobiłam grilla, pogoda była wspaniała. Lubię przyjęcia pod chmurką. Mając zadaszony taras nie muszę się też stresować ewentualnym nagłym deszczem.

Czy ten Pan i Pani są w sobie zakochani... :)

Tadeuszek lubi zdjęcia, często sam o nie prosi. Gorzej z Nikosiem, który jeszcze do tego nie dorósł.
Ale tutaj akurat pięknie pozował, gdy ubrał ciocine okulary:)
Nikosiek jest takim małym misiem przytulakiem. Musi przytulić się przynajmniej 10 razy dziennie, a na pewno za każdym razem, gdy stanie Mu się mała "krzywda" (przewróci się lub uderzy o coś lub też z Tadziem wda się w utarczki).
A poniżej mój 5 lat młodszy Braciszek:) Nieczęsto się widujemy, ale rozumiem to, bo pracować każdy musi.

A wracając do ogrodu, taka  różyczka kwitnie mi od tego roku przy tarasie.
Są i jeżówki oraz przetacznik.
Miejsce, które kocham najbardziej.

I na koniec moje dwa słodkie Rozrabiaki:)