Balaton i Czechy

 Końcówkę sierpnia wraz  z kilkoma dniami września planowaliśmy spędzić najpierw nad Balatonem, a potem w Czechach, jednak nasz urlop przez uraz pięty Tadzia został skrócony do sześciu dni. Coś mamy pecha z dłuższymi wyjazdami. Jak nie totalna anulacja Rumunii, bo Grześ nie dostał urlopu, to gorączka Zosi w Chorwacji, a teraz rozcięta nad Balatonem pięta Tadzia. Po wizycie na pogotowiu w Brnie i dwóch zabiegach oczyszczania stopy i podania antybiotyku stwierdziliśmy, że nie ma sensu kontynuować urlopu, jeśli Tadzio i tak jest uziemiony i nie będzie mógł z nami zwiedzać zaplanowanych miejsc. Skutkiem czego wróciliśmy do Polski i pielęgnujemy wspomnienia z tego, co udało nam się zobaczyć w ciągu tych kilku dni.

Nad Balaton jechaliśmy kilka dobrych godzin, jednak jest to spory kawał drogi do przejechania. Pogoda tam piękna, gorąco i woda także bardzo ciepła. Niestety to właśnie w wodzie Tadzio załatwił sobie stopę (a najpierw kolana, które jednak stosunkowo szybko się zagoiły).

Tak oto podróżował z nami Bruno:

Na miejscu było dosyć drogo, zupełnie jak w Chorwacji. Za normalną parcelę zapłaciliśmy 55 Euro. Kemping ładny, z dwoma małymi basenami i tradycyjnym wejściem przez schodki do wody (wokół wielkiego jeziora położone są ogromne kamienie). Ładne sanitariaty, dużo drzew i cienia dającego ochłodę. Na miejscu punkty gastronomiczne z których nie korzystaliśmy oraz boisko do siatkówki, egzotyczne parasolki oraz dwa place zabaw. My trafiliśmy akurat na jakiś zlot i kemping był wypełniony pierwszego dnia po brzegi, kolejnego było już pusto.

Dużo pływaliśmy, ale odbyliśmy też wycieczkę rowerową wieczorem, by pospacerować promenadą po Balatonfured.

Chłopcy pływali w basenie na głębokiej wodzie, poczynili wielkie postępy, jestem z Nich bardzo dumna. Skakali na głęboką wodę bez kamizelek, bez deski, bez niczego.

Po Balatonie pojechaliśmy odwiedzić znajomych w Brnie, gdzie też zaopiekowaliśmy się stopą Tadzia. Udało się jedynie zwiedzić jaskinię w Slup i centrum Brna i pojechaliśmy do Polski