Smutny dzień, chociaż tak słoneczny. Miesiąc temu, po dwuletnim namyśle postanowiliśmy wystawić naszą Mimi na sprzedaż. Powodów jest mnóstwo - brak czasu, teraz jeszcze ja w ciąży (przez ostatni dobry rok jeździliśmy do niej jedynie raz w miesiącu często tylko po to, żeby ją pogłaskać i jedynie uregulować płatności za stajnię...), duże wydatki finansowe (głównie związane z domem oczywiście) oraz to, że konik po prostu się marnował, kiedy tak stał bez jazdy. A Mimi jest stworzona do pracy z człowiekiem, jest ambitna i szybko się uczy. Słucha jeźdźca, jest posłuszna. Nie ma drugiego takiego konia... Dlatego szukałam dla niej dobrego domu, gdzie będą o nią dbać i kochać ją tak jak ja. Zdaje się, że Pan Bóg ponownie wysłuchał moich próśb... W niespełna miesiąc po wystawieniu ogłoszenia zadzwoniła kilka osób, jednak wybór padł na przesympatyczną rodzinkę z okolic Sącza. Mimi znajdzie swój dom w tej stadninie: http://www.konie-tara.pl/. Dzisiaj ryczę cały dzień, ale wiem, że to dla jej i naszego dobra...Przeżyliśmy razem wspaniałe 4 lata...Tyle wspomnień, tyle cudownych momentów...Teraz pozostały nam jedynie zdjęcia na pocieszenie. Oby było Jej tam dobrze...
Nawet tak dzielnie weszła do koniobusa... Odważnie i zgrabnie... Byłam z niej dumna. Na zawsze pozostanie w naszych serduszkach...
.jpg)
